وکیل حضانت در مشهد

حضانت

حضانت به معنای سرپرستی و نگهداری طفلی که پدر و مادرش جدا از هم زندگی می کنند و در قانون، حضانت برای مادر چه فرزند دختر باشد چه پسر تا هفت سالگی است و از سن بلوغ به بعد طفل مختار است که با پدر زندگی کند یا با مادر.

در صورتی که تمایل داشته باشید، می توانید از مجموعه حقوقی آریا  وکیل مناسب حضانت را  درخواست کنید. ما به شما زبده ترین وکیل ها را در شهر مشهد معرفی می کنیم. برای دسترسی به اطلاعات تماس با ما کلیک کنید…

مسئولیت حضانت فرزند
مسئولیت حضانت فرزند

موارد سلب حضانت :

الف) اگر مادر که حضانت فرزند را برعهده دارد، ازدواج مجدد کند،  حق حضانت از مادر سلب خواهد شد و به پدر منتقل می شود اما اگر پدر فوت کرده باشد، حضانت کماکان برعهده مادر خواهد بود.

ب) اگر هر یک از پدر و مادر فوت کنند، حضانت به پدر یا مادری که در قید حیات هستند منتقل خواهد شد.

ج) اگر شخص اعتیاد زیان‌آور به مواد مخدر یا الکل، مشهور به فحشاء، مبتلا  به بیماری روانی، تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف داشته باشد  از وی سلب حضانت می شود.

 تکلیف حضانت در مقابل حق حضانت :

چهره دیگری از حضانت، تکلیف و الزام والدین به حضانت می باشد. بنابر ماده ۵۴ قانون حمایت از خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ ، هر گاه مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت و در صورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم می شود.

 مجازات جلوگیری از ملاقات فرزند :

آن شخص که حضانت فرزند با اوست، حق ندارد از ملاقات فرزند با طرف مقابل جلوگیری کند و اگر این عمل انجام شد، طرف مقابل می تواند شکایت کند و اگر تکرار و استمرار پیدا کرد، باعث سلب حضانت می شود.

طبق ماده ۶۳۲ بخش تعزیرات مصوب سال ۱۳۷۵  قانون مجازات اسلامی، اگر کسی از دادن طفلی که به او سپرده شده است در موقع مطالبه اشخاصی که قانونا حق مطالبه دارند امتناع کند به مجازات از سه ماه تا شش ماه حبس یا به جزای نقدی محکوم خواهد شد .

مرجع صالح رسیدگی به دعوای حضانت :

از نظر صلاحیت ذاتی، طبق قانون حمایت از خانواده مصوب سال ۱۳۹۱ دادگاه خانواده صالح به رسیدگی می باشد.

از نظر صلاحیت محلی، طبق قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال ۱۳۷۹ دادگاه محل اقامت خوانده صالح به رسیدگی است. بطور مثال اگر زن در شیراز اقامت داشته باشد و مرد در تهران اقامت داشته باشد و مرد قصد طرح دعوای حضانت داشته باشد، باید در دادگاه خانواده شیراز اقدام به طرح دعوا کند.

 دستور موقت ملاقات فرزند :

ممکن است که رسیدگی به دعوای حضانت در دادگاه به طول انجامد و قانون به کسی که حق ملاقات دارد این اجازه را داده است که از قاضی خانواده تقاضا  کند که تا تعیین تکلیف نهایی در خصوص حضانت، دستور موقت ملاقات فرزند را صادر کند. برای صدور دستور موقت نیاز به اخذ تامین نمی باشد و همچنین برای اجرای آن نیاز به اذن رئیس حوزه قضایی نمی باشد.

حق حضانت در صورت فوت یکی از والدین

مطابق ماده ۱۱۷۱ قانون مدنی در صورت فوت یکی از پدر یا مادر حضانت با دیگری است. بنابراین با فوت پدر نگهداری طفل با مادر است. عنایت داشته باشید که اگر پدر بزرگ پدری فرزند در قید حیات باشد ولایت با اوست. ولی نگهداری و حضانت با مادر است. پدر بزرگ در صورتی می تواند سلب حضانت مادر کند که ثابت کند نگهداری و مراقبت او به صلاح و مصلحت فرزند نیست و مادر فاقد صلاحیت لازم است.

ماده ۴۳ قانون حمایت خانواده مقرر کرده است: «حضانت فرزندانی که پدرشان فوت شده با مادر آنها است مگر آنکه دادگاه به تقاضای ولی قهری یا دادسـتان، اعطای حضـانت به مادر را خلاف مصلحت فرزند تشخیص دهد.»

تکلیف و اجبار به حضانت

گفته شد که چهره دیگر حضانت تکلیف والدین است. مطابق ماده ۱۱۷۲ قانون مدنی در این خصوص مقرر کرده است «  هیچیک از ابوین حق ندارند در مدتی که حضانت طفل بعهده آنها است از نگاهداری او امتناع کند در صورت امتناع یکی از ابوین حاکم باید به تقاضای دیگری یا تقاضای قیم یا یکی از اقربا و یا به تقاضای مدعی العموم نگاهداری طفل رابه هریک از ابوین که حضانت بعهده اوست الزام کند و در صورتی که الزام ممکن یا موثر نباشد حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدرفوت شده باشد به خرج مادر تامین کند.» پس دادگاه می تواند کسی را حضانت به عهده اوست در صورت استنکاف الزام به حضانت نماید تا به تکلیف خود عمل کند

ماده ۴۰ قانون حمایت خانواده نیز مسئولیت کیفری برای عدم انجام وظیفه نگهداری مقرر کرده است.
ماده ۴۰ قانون حمایت از خانواده  «هرکس از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل استنکاف کند یا مانع اجرای آن شود یا از استرداد طفل امتناع ورزد، حسب تقاضای ذی ‌ نفع و به ‌ دستور دادگاه صادرکننده رأی نخستین تا زمان اجرای حکم بازداشت می ‌ شود. »

ماده ۵۴ قانون حمایت از خانواده: «هرگاه مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند یا مانع ملاقات طفل با اشخاص ذی ‌ حق شود، برای بار اول به پرداخت جزای نقدی درجه هشت و درصورت تکرار به حداکثر مجازات مذکور محکوم می ‌ شود. »