زمانی که هر کدام از ما قصد اقامه کردن یک دعوی را در دادگاه داریم ، مهمترین موضوعی که باید ازآن اطلاع داشته باشیم این است که چگونه ادعای خود را ثابت کنیم . ثابت کردن یک ادعا در دعوی حقوقی و دعوی کیفری متفاوت است علت این امر هم به تفاوت ماهیت دعوی حقوقی و دعوی کیفری است.
آنچه در دعوی حقوقی مطرح می شود معمولا یک خسارت مالی است اما اثبات ادعا در دعوی کیفری برای افراد بسیار حیثیتی تر و حساس تر است زیرا با آبرو و سابقه افراد سروکار دارد . ادله اثبات دعوی کیفری از قرار : اقرار ، شهادت ، قسم و علم قاضی است . در این میان اقرار به عنوان قابل پذیرش ترین دلیل ، اثر زیادی در اثبات ادعا دارد.
” اقرار عبارت است از اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود “
تعریف اقرار در امور کیفری
در ماده ۶۴ قانون مجازات اسلامی در تعریف اقرار در امور کیفری آمده است : ” اقرار عبارت است از اخبار شخص بهارتکاب جرم از جانب خود ” . بر اساس این ماده می توان گفت که در اقرار شخصی می پذیرد که جرمی را انجام داده است و به آن اعتراف می کند . این اعتراف ، اقرار نامیده می شود . اقرار یکی از مستند ترین دلایل برای اثبات جرم است دلیل آن هم این است که هیچ انسانی بدون اینکه جرمی مرتکب شده باشد ، اعتراف به جرم و مجازات شدن نمی کند ؛ با همه اینها برای اقرار کردن شرایطی وجود دارد که تنها در صورت وجود این شرایط اقرار معتبر است . در ادامه شرایط لازم برای اقرار را بیان می کنیم .
شرایط اقرار در امور کیفری
برای اینکه اقرار در امور کیفری پذیرفته شود باید شرایطی داشته باشد . شرایط اقرار در امور کیفری از قرار زیر است :
۱- اقرار تنها وقتی معتبر است که از طرف خود مرتکب بیان شود . اظهارات وکیل ، ولی و قیم اقرار محسوب نمی شود .
۲- اقرار باید به وضوح بیان شود ؛ مثل اینکه گفته شود : ” من فلانی را با ضربه چاقو کشتم ” .
۳- اقرار نمی توانید مشروط و معلق باشد و باید بدون هیچ قیدی ذکر شود تا معتبر باشد .
۴- اقرار وقتی در امور کیفری اعتبار دارد که با اراده آزاد بیان شود ، اقراری که تحت اکراه ، اجبار ، شکنجه ، اذیت و آزار روحی یا جسمی اخذ شود ، فاقد اعتبار است . اقرار
۵- اقرار در امور کیفری باید در دادگاه و نزد قاضی بیان شود تا اعتبار داشته باشد و در هر جای دیگری که بیان شود پذیرفته نیست .
” اقرار تنها وقتی معتبر است که از طرف خود مرتکب بیان شود “
اعتبار اقرار در امور کیفری
اعتبار اقرار در امور کیفری بسیار بالاست . وقتی متهم اقرار به ارتکاب جرمی کند اقرار او معتبر است و دیگر نیاز به هیچ سند و مدرک دیگری نیست . تنها حالتی که ممکن است اقرار به عنوان دلیل پذیرفته نشود مربوط به زمانی است که قاضی در هنگام بررسی پرونده متوجه شود نشانه هایی وجود دارد که نشان می دهد اقرار بر خلاف شواهد موجود است . در این صورت اقرار پذیرفته نیست و دادگاه دستور می دهد تحقیق و بررسی مجددا انجام شود .
