جرم ضبط صدا در مشهد

حریم خصوصی چیست؟

یکی از مهم ترین حوزه های حقوق بشر، حریم افراد می باشد که در قواعد حقوق بشری بسیار مورد تاکید قرار گرفته است اما در قوانین ایران تعریف دقیقی از حریم خصوصی ارائه نشده است. میتوان گفت حریم خصوصی مجموعه ای از باید ها و نباید های هر شخصی است که فقط مربوط به او می باشد.و فقط از طریق رضایت و اجازه او میتوان به آنها دسترسی پیدا کرد.ماده یک قانون انتشار و دسترسی به اطلاعات آزاد مصادیقی از حریم خصوصی را ذیل ماده ۱ آورده است. اطلاعات شخصی: اطلاعات فردی نظیر نام و نام خانوادگی، نشانی های محل سکونت و محل کار، وضعیت زندگی خانوادگی، عادت های فردی، ناراحتی های جسمی، شماره حساب بانکی و رمز عبور است.در ماده ۱۴ آن نیز جهت حمایت از حریم خصوصی حق دسترسی به آن رد شده است چنانچه اطلاعات درخواست شده مربوط به حریم خصوصی اشخاص باشد و یا در زمره اطلاعاتی باشد که با نقض احکام مربوط به حریم خصوصی تحصیل شده است، درخواست دسترسی باید رد شود.

 

آیا همواره ضبط صدا در مکالمات تلفنی جرم تلقی می‌شود؟

خیر. اگر شخصی اقدام به ضبط صدا یا مکالمات تلفنی دیگران کند ولی نیت شوم و قصد مجرمانه‌ای نداشته باشد و از آن هیچگونه سو‌استفاده‌ای ننماید، مجرم نیست. در حقیقت زمانی می‌توان، شخصی را مرتکب جرم کیفری ضبط صدای دیگران تلقی نمود که وی از صدای ضبط شده، سواستفاده نماید و اقدام به افشای آن کند. بدین ترتیب با وجود سایر شرایط حاکم، شخص مرتکب جرم تلقی می‌شود.

همچنین، اشخاصی هستند که به اقتضای حرفه و کار خود به ضبط صدای دیگران احتیاج دارند؛ مانند خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و گاهی نیز وکلا. علاوه‌برآن، تعدادی از موسسات خصوصی و دولتی وجود دارند که به جهت نظارت و کنترل اقدامات یا با هدف آموزش، اقدام به ضبط مکالمات کرده که البته در ابتدای گفتگو به مخاطب اعلام می‌کنند. این گونه موسسات نیز، مجرم تلقی نمی‌شوند.

منظور از استراق سمع چیست؟

استراق از نظر لغوی به معنای سرقت، دزدی و کار پنهانی است. بدین ترتیب روشن است، عبارت استراق سمع، مفهوم گوش کردن به سخن کسی به طور مخفیانه و پنهانی را دارد. در قوانین جزا، چنانچه شخصی، مکالمات دیگری را به طور مخفیانه و غیرقانونی گوش دهد و اقدام به ضبط مکالمات دیگران نماید، مرتکب استراق سمع یا شنود غیرقانونی شده است که در شرایطی جرم است و مجازات به همراه دارد.

ضبط صدا در دادگاه

علی رغم عدم جرم انگاری مشخص ضبط صدا توسط مردم عادی انجام این امر در دادگاه جرم است و طبق تبصره ماده ۳۵۳ قانون آیین دادرسی کیفری: هرگونه عکس برداری یا تصویربرداری یا ضبط صدا از جلسه دادگاه ممنوع است؛ اما رئیس دادگاه می‌تواند دستور دهد تمام یا بخشی از محاکمات تحت نظارت او به‌ صورت صوتی یا تصویری ضبط شود.اما الزامی که در این خصوص وجود دارد و آن هم در خصوص مکالمات دادگاه کیفری یک می باشد که باید ضبط شود .ضبط سائر مکالمات نیز به تشخیص دادگاه می باشد.


مجازات شنود غیر مجاز

درست است که ضبط صدا توسط مردم عادی جرم نمی باشد و افراد یک ارتباط مجاز است اما شنود غیر مجاز جرم انگاری شده است و منظور وارد شدن شخص سومی غیر از طرفین به مکالمه می باشد و شامل تمام مردم اعم از مستخدمین یا مردم عادی می باشد.

مجازات آن طبق قانون جرائم رانندگی بدین شرح است: هر کس به طور غیرمجاز محتوای در حال انتقال ارتباطات غیرعمومی در سامانه های رایانه ای یا مخابراتی یا امواج الکترومغناطیسی یا نوری را شنود کند، به حبس از شش ماه تا دو سال یا جزای نقدی از ده میلیون (۱۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال تا چهل میلیون (۴۰.۰۰۰.۰۰۰) ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.

 

فیلم و عکس و صدا قدرت اثباتی ندارند

ممکن است برای شما نیز پیش آمده باشد که برای اینکه مدرکی در دست داشته باشید از صحنه جرم فیلم بگیرید یا صدای شخص مجرم را ضبط نمایید اما جالب است بدانید که این گونه موارد برای دادگاه دلیل محسوب نمی‌شوند تا بتواند به استناد آن ها حکم صادر کند زیرا دلایل اثبات کننده جرم از قبیل اقرار و شهادت و قسم و علم قاضی محدودند و صدای ضبط شده را شامل نمی شوند.و صرفا اماره ای هستند که در کنار سایر امارات ممکن است موجب علم قاضی شود یا خیر.

حکم شرعی ضبط صدا

در زمینه ضبط کردن صدا و تصویر برداری اشخاص فقها نظرات مختلفی ارائه داده اند که در زیر به برخی از آنها اشاره خواهیم کرد.

طبق فتوا آیت الله موسوی اردبیلی: در صورتی که ضبط صدا تجاوز به حق و حقوق دیگران باشد مجاز نیست.
طبق نظر آیت الله فیاض: انجام این امر در صورتی که طرف از این امر ناراضی باشد و از آن نهی کند جایز نمی باشد .
 آیت الله روحانی نظر دیگری دارد و می گویند: در صورتی که این عمل توهین نباشد و در بردارنده اسرار کسی نباشد نیز اشکالی ندارد.